Zein paper du nazioarteko lankidetza municipalistak pobreziaren aurkako borrokan?

Gaur, urriaren 17a, Pobreziaren Ezabaketarako Nazioarteko Eguna da, 1992an Nazio Batuen Batzar Nagusiak aldarrikatutako data bat. Helburua pobrezia eta gizarte-bazterketa ezabatzeko premiazko beharraren inguruan kontzientzia sortzea da, mundu osoan, eta pobrezia-egoeran bizi diren pertsonen ahaleginak eta borrokak aitortzea.

Egun honek bere jatorria 1987ko urriaren 17an ospatutako ekitaldi batean du, orduan milaka pertsona bildu ziren Parisko Trocadero Plazan, Frantzian, muturreko pobreziaren, indarkeriaren eta gosearen biktimak omentzeko. Egun hartan inauguratutako oroitarriak deklarazio bat darama inskribatuta, pertsona behartsu eta zapalduenekiko elkartasunaren garrantzia azpimarratzen duena.

Egun honetan, gobernuei, erakundeei eta gizarte zibilari dei egiten zaie elkarrekin lan egiteko mundu bidezkoago bat sortzeko, desberdintasunak murrizteko eta inor atzean utziko ez duen garapen iraunkorra bermatzeko helburuarekin.

Izan ere, pobrezia ezabatzea ezinbestekoa da giza duintasuna babesteko. Inork ez luke bere oinarrizko beharretatik, hala nola elikagaiak, edateko ura, etxebizitza, hezkuntza, osasun-arreta…, gabe egon behar. Pobreziarekin amaitzeak pertsona guztiek duintasunez eta errespetuz bizitzea bermatzen du. Pobreziak egiturazko desberdintasunak iraunarazten ditu, eta horiek modu desproportzionatuan eragiten diete emakumeei, haurtzaroari, gutxiengo etnikoei eta beste populazio zaurgarriei. Pobreziaren aurka borrokatuz, gizarte bidezkoagoak eta ekitatiboagoak sortzen laguntzen dugu guztiontzat, jatorria edo egoera ekonomikoa edozein dela ere.

Zenbait zifra

2023an, 110 herrialdetan 1.100 milioi pertsona pobrezia multidimentsionaletan bizi direla kalkulatzen da, hau da, osasunean, hezkuntzan eta bizi-mailan hainbat gabezia jasaten dituzte. Talde horretatik, 534 milioi Afrikako Subsaharan bizi dira eta 389 milioi Asiako Hegoaldean. Pobrezia mota honek haurtzaroari eragiten dio larrien: 566 milioi pertsona pobrek 18 urte baino gutxiago dituzte, haurren pobrezia-tasa %27,7koa delarik, helduen %13,4arekin alderatuta. Gainera, pobrezia landa-eremuetan da nagusi oraindik, pobreen %84 landa-eremuetan bizi baita.

Pobreziak emakumeei modu desproportzionatuan eragiten die mundu osoan, genero-desberdintasunak sakonduz eta haien eskubideetarako eta aukeretarako sarbidea mugatuz. NBEren arabera, emakumeek eta neskek pobreziara erortzeko arrisku handiagoa dute, genero-diskriminazioaren ondorioz, enplegurako sarbidean, soldata baxuagoetan eta babes sozial egokirik ezagatik.

Nazioarteko lankidetza municipalistaren rola

Nazioarteko lankidetza municipalista tresna giltzarria da pobreziaren aurkako borrokan maila globalean. Gobernuen, nazioarteko erakundeen, tokiko entitateen eta abarren arteko lankidetza dakar, garapen iraunkorra sustatuko duten politikak eta programak ezartzeko eta desberdintasunak murrizteko.

Nazio Batuen 2030 Agendak, bere 17 Garapen Iraunkorrerako Helburuekin (GIH), pobrezia forma guztietan ezabatzera bideratzen da 2030erako. GIHek funtsezko arloak jorratzen dituzte, hala nola hezkuntza, genero-berdintasuna, osasuna, edateko uraren sarbidea, lan duina eta hazkunde ekonomikoa, pobrezia modu integralean borrokatzeko ezinbestekoak diren arloak, non municipalismoak paper nabarmena duen.

Gaitasunen sendotzea

Lankidetza municipalistak, besteak beste, erakundeen eta gaitasunen sendotzean jartzen du arreta. Horrek gobernuen eta tokiko komunitateen arteko trukea, prestakuntza eta gaitasunen hobekuntza dakar, gobernantza hobetzeko, politika inklusiboak sortzeko eta baliabideen kudeaketa bermatzeko, pobreziaren aurkako irtenbideak epe luzera iraunkorrak izan daitezen.

Era berean, pobreziaren feminizazioa oso presente du. Pobreziak emakumeei modu desproportzionatuan eragiten die mundu osoan, genero-desberdintasunak sakonduz eta haien eskubideetarako eta aukeretarako sarbidea mugatuz. Nazioarteko lankidetza feministaren politikak, gero eta gehiago, emakumeak ahalduntzearen garrantzia aitortzen dute pobrezia murrizteko funtsezko osagai gisa. Nesken hezkuntzara, osasun sexual eta erreproduktiboko zerbitzuetara eta emakumeen inklusio finantzariora bideratutako programak ezinbestekoak dira pobreziaren belaunaldien arteko zikloa hausteko.

Nazioarteko lankidetza municipalistatik pobrezia hainbat frontetatik jorratzen da, laguntza finantzarioa, gaitasunen sendotzea, laguntza teknologikoa, gobernantza eta inklusio-politikak konbinatuz. Ikuspegi integrala eta kolaboratiboa ezinbestekoa da garapen ekitatiboa eta iraunkorra lortzeko, gure planetako pertsona zaurgarrienak onuradun izan daitezen eta, ondorioz, giza eskubideen babesean, defentsan eta bermean aurrera egitea ahalbidetzen duen.